Zoals we eerder al rapporteerden was de ijsbaan Haarlem deze zomer open.
Bij de opening van het zomerijs op 11 juli dit jaar waren we aanwezig om te protesteren tegen het hoge energieverbruik en de grote CO2-uitstoot die dit met zich meebrengt. Namelijk ongeveer 20 ton per week. We ontdekten dat de vergunning die de ijsbaan in 2006 kreeg dit helemaal niet toe-staat. In de vergunningaanvraag van de ijsbaan staat namelijk dat er alleen geschaatst zou worden van begin oktober tot half maart. En een vergunning kan niet méér vergunnen dan is aangevraagd.
Niettemin kreeg Milieudefensie een afwijzing van gemeente Haarlem op ons verzoek tot handhaving. Volgens de gemeente is zomerschaatsen toch wel toegestaan. We gingen daarmee naar de rechter om via een voorlopige voorziening sluiting van de ijsbaan af te dwingen: Zie hierover Nieuws + Video van NH-Nieuws. Helaas gaf de rechter de gemeente gelijk. Alle juristen die wij hierover raadpleegden waren het erover eens dat dit een rechterlijke dwaling is.
Voor de rechtbank zetten we onze eis nog even kracht bij (Jansstraat, 18 augustus)
Intussen hadden we mega-veel publiciteit gekregen met deze kwestie. Op 26 augustus hadden we al 329951 radioluisteraars en 553000 TV-kijkers bereikt. Dat laatste in het programma Editie-NL.
Zo’n beetje alle landelijke en regionale kranten hebben er over geschreven.
We hebben intussen directeur Kleefman van de ijsbaan, die ons op 11 juli beloofde het energiegebruik van het zomerijs te laten zien, moeten betrappen op het breken van die belofte en het vertellen van onwaarheden. Hij weigerde uiteindelijk om het elektriciteitsgebruik te laten zien. Waaruit we maar afleiden dat het echt heel erg veel was. Ook het Haarlemse college speelt een vreemde rol. De gemeenteraad heeft namelijk een motie aangenomen die het college opdraagt om alles in het werk te stellen om te zorgen dat het zomerschaatsen eenmalig was (hulde aan de raad).
Maar B&W proberen daar op alle mogelijke manieren onderuit te komen. Waarom, waarom? Het nodeloos uitstoten van 20 ton CO2 per week staat toch haaks op de klimaatdoelen? En voor de Haarlemse schaatsliefhebber hoeven ze het niet te doen. Die mocht er niet in. Alleen enkele tientallen jonge deelnemers aan een zomerkamp kregen toegang tot het ijs. De meeste kwamen uit het buitenland. In het bovengenoemde TV-programma is te zien dat er alleen Engels gesproken werd op de baan en dat er slechts een handjevol jongeren aanwezig is. Welk onbekend motief heeft het college om het zomerschaatsen per sé niet te willen stoppen?
Het college vertelde ook sprookjes aan de gemeenteraad. Er is geen subsidierelatie met de ijsbaan zei de wethouder. Maar met een WOB verzoek kwamen wij er achter dat er dit jaar nog 2000 euro subsidie aan de ijsbaan is toegekend voor schoolschaatsen.
We zijn nog lang niet klaar met de procedures tegen deze waanzin. Op 25 november was een hoorzitting over deze kwestie bij de beroep- en bezwaarcommissie van de gemeente. Daar brachten wij nieuwe informatie in, o.a. jurisprudentie over onze stelling dat een vergunning nooit meer mag vergunnen dan aangevraagd. Zodat het zomerschaatsen dus gewoon niet mag. Ook brachten wij de motie van de Haarlemse gemeenteraad in, waaruit blijkt dat de gemeente het zomerschaatsen niet kan legaliseren.
Tijdens deze hoorzitting werd aan Kleefman gevraagd of hij nu kon beloven dat er volgend jaar geen zomerijs meer zou zijn. Het antwoord was Nee.
In het Haarlems Dagblad van 26 november staat een artikel met de kop “Volgend jaar geen zomerschaatsen meer”. De journalist, die bij de hoorzitting aanwezig was, heeft zich helaas in de maling laten nemen door de heer Kleefman. Want ook in dat artikel laat hij de achterdeur open om het volgend jaar toch weer wel te doen. Daar zegt hij ook dat hij blij is dat Haarlemmers konden blijven schaatsen in de zomer. Dat is dus een onwaarheid. Haarlemmers waren er amper welkom deze zomer: Alleen wat (veel buitenlandse) schaatsjongeren met rijke papa’s. Wél geeft Kleefman toe dat ‘het ontzettend veel energie kost om in de zomer ijs te maken’.
In januari horen we wat deze hoorzitting heeft opgeleverd. Maar mocht het college er bij blijven dat ze niet kunnen (=willen) handhaven, dan gaan we direct door naar de rechter voor een bodemprocedure.
